Campbell River. Wildlife tour.
Blijf op de hoogte en volg lars
01 Juni 2015 | Canada, Campbell River
Dag 8 :
Hallo allemaal,
Om maar meteen met de deur in huis te vallen; vandaag hebben we de mooiste dag tot nu toe in Canada beleefd. Vanmorgen om 10.30 uur moesten we ons melden in de haven van Campbell River, want wij stonden aangemeld voor een wildlife tour bij 'Aboriginal Journeys Wildlife and adventure tours'.
Het was nog even spannend of ik wel mee mocht, want bij onrustig weer nemen ze geen zwangere vrouwen mee aan boord. Gelukkig bleken de weergoden ons gunstig gezind te zijn en kregen we te horen dat de zee vandaag kalm zou blijven.
De passagierslijst bestond uit 3 Canedese dames, een jong Nederlands stel, onze gids Garry en wij zelf. In de haven krijgen we een uitleg over de tour en het gebruik van de reddingsvesten. Verder verteld Garry ons dat zijn collega's vandaag al orka's hebben gespot en dat er een grote kans is dat wij die ook te zien krijgen!
Vol verwachting stappen we op de boot en na een half uur varen, krijgen we het verlossende seintje van Garry.. De orka's zijn vlakbij en hij wijst ons aan waar we moeten kijken. Van een afstand zien we de nevelwolken al omhoog komen en horen we een hoop gespetter. Volgens de Canadese wet moeten alle boten op 100 meter afstand van de orka's blijven, zodat ze niet gestoord worden in hun eigen omgeving. Garry draait de boot op zo'n manier dat we optimaal kunnen genieten van het uitzicht, maar wel op gepaste afstand. Wat een fantastisch gezicht en een schitterende beesten! Het uitzicht is zo mooi, dat ik er bijna emotioneel van word. De groep orka's bestaat uit een moeder en haar twee zoons, Verder zwemt er een baby orka (van vier jaar) bij de groep, maar zijn/ haar geslacht is nog niet bekend. Een aantal keer verplaatst Garry de boot, om vanaf een afstandje mee te varen met de orka's. Plotseling veranderen de orka's van richting en als in een droom horen wij Garry zeggen dat hij de boot nu niet meer kan verplaatsen omdat de orka's te dichtbij zijn. De enorme beesten zwemmen recht op onze boot af. Ik sta letterlijk te trillen op mijn benen als de baby orka op nog geen meter afstand voor de boot opduikt, precies op de plek waar Lars en ik staan. De baby orka bekijkt ons net zo aandachtig als wij hem en hij spettert er vrolijk op los. Het geluid dat de orka's maken nu ze voor onze boot liggen, zullen we nooit meer vergeten. We willen de herinnering niet vervuilen, maar eigenlijk klonk het vooral als een hele lange uitgerekte scheet.
Van schrik mislukken de meeste foto's, want dit hadden we nooit verwacht! Ook Garry is zwaar onder de indruk en zegt dat hij dit pas één keer eerder mee heeft gemaakt, maar nooit van zo dichtbij als vandaag. Onze dag kan niet meer stuk! De orka's zwemmen onder de boot door en raken weer verder uit zicht.
Garry verplaatst nog één keer de boot om gedag te kunnen zeggen tegen de orka's, maar dan gebeurd er iets wat niemand had verwacht.. De grootste orka zwemt naar onze boot terug (denk aan gigantisch en even groot als de boot zelf) en zwemt rakelings onder de boot door, waarbij hij zich omdraait en we zijn hele lijf kunnen bewonderen. Ik schrijf nu vol eerlijkheid dat ik nog nooit in mijn leven zo iets moois heb gezien. Vervolgens haalt het mannetje de rest van de groep orka's en komen ze met z'n vieren terug naar de boot. Het grote mannetje slaat nog even met zijn staart, waardoor we bijna allemaal een douche krijgen en daarna vertrekken de orka's echt. Terwijl ik dit schrijf krijg ik opnieuw kippenvel. Jullie kunnen aan de foto's zien hoe dichtbij we zijn geweest. Na een dag zoals vandaag, krijg je vanzelf (extra) respect voor de natuur.
Op de vaarroute die we daarna nemen, gaat de boot met volle kracht vooruit, totdat Garry ineens de boot stil gooit. Vlak voor onze neus vliegt er een bold eagle het water in, om een vis mee de lucht in te nemen. De eagle had alleen niet verwacht dat er een grotere vis achter dezelfde prooi aan zou zitten. De eagle wordt dus het water ingetrokken door de grotere vis, maar uiteindelijk wint de eagle de strijd om de kleine vis. Ook hier heb ik (met puur geluk) een foto van kunnen nemen. Volgens Garry is het bijzonder dat de eagle nog het water uit kon komen, want deze roofvogels kunnen niet zwemmen.
Inmiddels was het al 13.30 uur en begon iedereen trek te krijgen. We nuttigden de lunch, die overigens erg lekker was, aan boord. Vanaf het dek hadden we een schitterend uitzicht op verschillende eilanden en werden er nog wat zeehonden gespot.
Garry vertelde ons dat de stroming in bepaalde gedeelten van de zee waar wij op dat moment op voeren, de sterkste stromingen van de wereld bevatten. Vanwege de stroming van de gletsjers, die tegen de stroming van de zee in gaan, ontstaan er op bepaalde plekken draaikolken. Dit zijn de punten waar deze 2 wateren elkaar ontmoeten. Op deze plekken vlogen meer als dertig bold eagles, omdat de vissen op die plek door de stroming omhoog worden geduwd. Ook hier zijn we getuigen van geweest. We moesten ons stevig vast houden, want het voelt alsof de boot over ijs glijdt en 6 kanten tegelijk op wil wanneer je in deze stroming terecht komt. Voor een leek best een spannende ervaring, maar Garry leek er vooral heel veel lol in te hebben en stuurde ons 3 keer door deze gebieden met sterke stromingen.
Onderweg terug naar de haven zijn we nog een aantal keer een bijzonder soort dolfijn tegen gekomen. Dit zijn zwart witte dolfijnen, met de naam 'Dall's Porpoise'. Helaas zijn deze dieren erg schuw, waardoor we geen foto's hebben kunnen maken. We zijn verder geen normale dolfijnen tegen gekomen en ook de beren hebben zich weer voor ons verstopt.
Om 17.00 uur komen we moe, maar voldaan terug in de haven.
Het eerste wat we doen, is de computer openen om de foto's van vandaag te bewonderen. We zijn allebei nog steeds zwaar onder de indruk en hebben deze dag ervaren als één van de mooiste dagen in ons leven.
We jatten nu even wifi op de camping van gisteren, zodat we toch dit verhaal kunnen plaatsen. Hierna rijden we verder naar het provincial park waar ik gister over schreef. Een gratis overnachting, maar dus ook geen luxe. Hopelijk hebben jullie een beetje mee kunnen genieten na het lezen van deze blog.
Heel veel liefs,
Lars en Luc
Hallo allemaal,
Om maar meteen met de deur in huis te vallen; vandaag hebben we de mooiste dag tot nu toe in Canada beleefd. Vanmorgen om 10.30 uur moesten we ons melden in de haven van Campbell River, want wij stonden aangemeld voor een wildlife tour bij 'Aboriginal Journeys Wildlife and adventure tours'.
Het was nog even spannend of ik wel mee mocht, want bij onrustig weer nemen ze geen zwangere vrouwen mee aan boord. Gelukkig bleken de weergoden ons gunstig gezind te zijn en kregen we te horen dat de zee vandaag kalm zou blijven.
De passagierslijst bestond uit 3 Canedese dames, een jong Nederlands stel, onze gids Garry en wij zelf. In de haven krijgen we een uitleg over de tour en het gebruik van de reddingsvesten. Verder verteld Garry ons dat zijn collega's vandaag al orka's hebben gespot en dat er een grote kans is dat wij die ook te zien krijgen!
Vol verwachting stappen we op de boot en na een half uur varen, krijgen we het verlossende seintje van Garry.. De orka's zijn vlakbij en hij wijst ons aan waar we moeten kijken. Van een afstand zien we de nevelwolken al omhoog komen en horen we een hoop gespetter. Volgens de Canadese wet moeten alle boten op 100 meter afstand van de orka's blijven, zodat ze niet gestoord worden in hun eigen omgeving. Garry draait de boot op zo'n manier dat we optimaal kunnen genieten van het uitzicht, maar wel op gepaste afstand. Wat een fantastisch gezicht en een schitterende beesten! Het uitzicht is zo mooi, dat ik er bijna emotioneel van word. De groep orka's bestaat uit een moeder en haar twee zoons, Verder zwemt er een baby orka (van vier jaar) bij de groep, maar zijn/ haar geslacht is nog niet bekend. Een aantal keer verplaatst Garry de boot, om vanaf een afstandje mee te varen met de orka's. Plotseling veranderen de orka's van richting en als in een droom horen wij Garry zeggen dat hij de boot nu niet meer kan verplaatsen omdat de orka's te dichtbij zijn. De enorme beesten zwemmen recht op onze boot af. Ik sta letterlijk te trillen op mijn benen als de baby orka op nog geen meter afstand voor de boot opduikt, precies op de plek waar Lars en ik staan. De baby orka bekijkt ons net zo aandachtig als wij hem en hij spettert er vrolijk op los. Het geluid dat de orka's maken nu ze voor onze boot liggen, zullen we nooit meer vergeten. We willen de herinnering niet vervuilen, maar eigenlijk klonk het vooral als een hele lange uitgerekte scheet.
Van schrik mislukken de meeste foto's, want dit hadden we nooit verwacht! Ook Garry is zwaar onder de indruk en zegt dat hij dit pas één keer eerder mee heeft gemaakt, maar nooit van zo dichtbij als vandaag. Onze dag kan niet meer stuk! De orka's zwemmen onder de boot door en raken weer verder uit zicht.
Garry verplaatst nog één keer de boot om gedag te kunnen zeggen tegen de orka's, maar dan gebeurd er iets wat niemand had verwacht.. De grootste orka zwemt naar onze boot terug (denk aan gigantisch en even groot als de boot zelf) en zwemt rakelings onder de boot door, waarbij hij zich omdraait en we zijn hele lijf kunnen bewonderen. Ik schrijf nu vol eerlijkheid dat ik nog nooit in mijn leven zo iets moois heb gezien. Vervolgens haalt het mannetje de rest van de groep orka's en komen ze met z'n vieren terug naar de boot. Het grote mannetje slaat nog even met zijn staart, waardoor we bijna allemaal een douche krijgen en daarna vertrekken de orka's echt. Terwijl ik dit schrijf krijg ik opnieuw kippenvel. Jullie kunnen aan de foto's zien hoe dichtbij we zijn geweest. Na een dag zoals vandaag, krijg je vanzelf (extra) respect voor de natuur.
Op de vaarroute die we daarna nemen, gaat de boot met volle kracht vooruit, totdat Garry ineens de boot stil gooit. Vlak voor onze neus vliegt er een bold eagle het water in, om een vis mee de lucht in te nemen. De eagle had alleen niet verwacht dat er een grotere vis achter dezelfde prooi aan zou zitten. De eagle wordt dus het water ingetrokken door de grotere vis, maar uiteindelijk wint de eagle de strijd om de kleine vis. Ook hier heb ik (met puur geluk) een foto van kunnen nemen. Volgens Garry is het bijzonder dat de eagle nog het water uit kon komen, want deze roofvogels kunnen niet zwemmen.
Inmiddels was het al 13.30 uur en begon iedereen trek te krijgen. We nuttigden de lunch, die overigens erg lekker was, aan boord. Vanaf het dek hadden we een schitterend uitzicht op verschillende eilanden en werden er nog wat zeehonden gespot.
Garry vertelde ons dat de stroming in bepaalde gedeelten van de zee waar wij op dat moment op voeren, de sterkste stromingen van de wereld bevatten. Vanwege de stroming van de gletsjers, die tegen de stroming van de zee in gaan, ontstaan er op bepaalde plekken draaikolken. Dit zijn de punten waar deze 2 wateren elkaar ontmoeten. Op deze plekken vlogen meer als dertig bold eagles, omdat de vissen op die plek door de stroming omhoog worden geduwd. Ook hier zijn we getuigen van geweest. We moesten ons stevig vast houden, want het voelt alsof de boot over ijs glijdt en 6 kanten tegelijk op wil wanneer je in deze stroming terecht komt. Voor een leek best een spannende ervaring, maar Garry leek er vooral heel veel lol in te hebben en stuurde ons 3 keer door deze gebieden met sterke stromingen.
Onderweg terug naar de haven zijn we nog een aantal keer een bijzonder soort dolfijn tegen gekomen. Dit zijn zwart witte dolfijnen, met de naam 'Dall's Porpoise'. Helaas zijn deze dieren erg schuw, waardoor we geen foto's hebben kunnen maken. We zijn verder geen normale dolfijnen tegen gekomen en ook de beren hebben zich weer voor ons verstopt.
Om 17.00 uur komen we moe, maar voldaan terug in de haven.
Het eerste wat we doen, is de computer openen om de foto's van vandaag te bewonderen. We zijn allebei nog steeds zwaar onder de indruk en hebben deze dag ervaren als één van de mooiste dagen in ons leven.
We jatten nu even wifi op de camping van gisteren, zodat we toch dit verhaal kunnen plaatsen. Hierna rijden we verder naar het provincial park waar ik gister over schreef. Een gratis overnachting, maar dus ook geen luxe. Hopelijk hebben jullie een beetje mee kunnen genieten na het lezen van deze blog.
Heel veel liefs,
Lars en Luc
-
02 Juni 2015 - 05:19
Nicole:
Super leuk om te lezen dat jullie een geweldige tijd gebben daar. Het voelt voor ons alsof we weer terug in Canada zijn. Die ervaring met de orka's vergeet je inderdaad nooit meer.
Heel veel plezier en hopelijk komen jullie die beren ook nog tegen.
X Peter en Nicole -
02 Juni 2015 - 06:30
Jolanda:
Lieve kinders,
Wat een onvergetelijk avontuur moet dit zijn geweest.
Ik ben zwaar onder de indruk van de foto's, moet in het echt waanzinnig zijn geweest.
En die baby orka dat was geen toeval, die voelde dat er op de boot ook een baby was.
Deze dag is denk ik moeilijk te overtreffen!
Ik wens jullie een goede nacht met mooie dromen over vandaag.
Tot horens, truste en Xxxxxxxx mam -
02 Juni 2015 - 06:30
Sylvia:
Het was 5uur vanochtend dat mijn telefoon
Afging van een berichtje
Het was lars die mij Z'on super mooie geweldige
Foto stuurde van een Amerikaanse zee arend
Die zijn vis uit het water haalde.
Dankje wel.
Lieve lars en lucinda wat een geweldige
Ervaring hebben jullie mee gemaakt
Ik zal jullie zeggen ik beleef de reis thuis
Helemaal mee.
En die foto's het is net of ik een natuurfilm
Zit tekijken op tv.
Ik hoop dat voor lars dat hij zijn beer ook nog tegen komt -
02 Juni 2015 - 16:44
Astrid:
geweldig om dit mee te mee maken. Was niet bang dat de orka's de boot omhoog wipte met hun staart?
By the way Luc. je heb je roeping gemist, blogster? leuk om het allemaal te lezen. een paar dagen gemist ivm een kort reisje buitenland en geen internet. dus nu genieten van jullie verslagen. big hug. -
02 Juni 2015 - 17:57
Jose:
Nu weet ik zeker dat wij ook willen (even sparen).
Dit verslag van jou luc is meesterlijk ,voel de sfeer ,die jullie ook gevoeld hebben denk ik en geef je moeder gelijk het moest zo zijn denk ik.
gr mams xx
-
02 Juni 2015 - 18:49
Leo:
Dag Lars en Lucinda, heb net voor de tweede keer jullie relaas terug zitten lezen. Heerlijk gewoon. Hebben jullie trouwens nog iets gevangen daar. Het lijkt zo'n goede stek. Is mooi dat jullie van dichtbij konden zien hoe die arend zijn prooi pakte. Ben benieuwd naar die foto. Ook de foto's van de orca's. Goed dat je nu wel je geheugenkaartje had meegenomen. Je zou het jezelf nooit vergeven. Desnoods zou je nog een keertje terug moeten gaan om het over te doen. Ik ken een kerel die vergat zijn fototoestel mee toenemen naar het Krugerpark.
Ik hoop dat jullie nog een flink aantal avonturen gaan beleven waarvan we mogen meegenieten. Wanneer slapen jullie in die berenkuil? We lezen het wel. Groetjes en geniet met volle teugen. Leo -
06 Juni 2015 - 21:08
Jessica:
Wat ziet het er gaaf uit zeg! Wat een ervaring zeg! Geniet ervan ik lees met jullie.mee!
Groetjes van ons jessica guido tiana melvin en clowy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
