Jasper

Dag 19:

Hoi familie en vrienden,

Bij het ontwaken is de dierentuin voor onze camper helaas opgelost. De hele kudde is weer vertrokken en het is een beetje eenzaam zo met z'n tweetjes. We ontbijten en gaan daarna op pad. Vandaag hebben we geen haast, want we blijven op dezelfde camping als vannacht en gaan de omgeving van Jasper ontdekken.

Eerst even langs de bibliotheek voor een beetje wifi, want op de camping hebben we geen internet. We plaatsen de blog van gisteren en voordat we richting de 'Maligne Canyon' vertrekken, wil Lars nog even de watervoorraad bijvullen. Hij doet dit zo enthousiast, dat hij bij het binnenstappen (zijn handen vol met flesjes water) twee treden mist en met zijn voorhoofd bijna de camper vloer dweilt. Ik ga naast hem liggen, omdat ik zo vreselijk moet lachen. Gelukkig mankeert hij niet zoveel, maar hij heeft wel last van zijn lies.

Onderweg naar de Maligne Canyon moeten we op de rem, want er schiet plotseling een coyote over de weg heen. Die hadden we nog niet gezien! We zien de coyote maar een seconde of vijftien, maar het is genoeg om er een mooie foto van te maken. Verder staat het verkeer nog even stil in verband met 2 overstekende elks. De dieren nemen rustig de tijd en trekken zich niks aan van alle auto's.

Uiteindelijk arriveren we zonder beesten onder de wielen bij de Maligne Canyon. Het lijkt wel of elke canyon die we bekijken dieper in de rotswanden geslepen is, dus het gaat zeker nog niet vervelen. Het enige nadeel vandaag is het weer. Het is koud, er staat redelijk wat wind en er vallen flinke buien. Gelukkig komen we deze trail droog door. We lopen 'm zelfs twee keer, want bij controle blijkt dat mijn fototoestel niet goed ingesteld staat en dat alle foto's zijn mislukt. Een foutje kan blijkbaar de beste overkomen.. Haha..

Sinds we in Jasper aan zijn gekomen, struikelen we zowat over de beren, want ook vandaag zien we weer een zwarte beer aan de kant van de weg. Ik blijf dit keer netjes in de buurt van de auto, maar er zijn ook een paar Chinezen met een flinke doodswens aangezien ze op maximaal 10 meter van de beer gaan staan om foto's te schieten. Het lijkt wel of ze denken dat ze in Blijdorp staan en ze beseffen duidelijk niet dat de beer afgemaakt zal worden als hij een mens aanvalt. De beer trekt zich uiteindelijk weinig van de aandacht aan en gaat gewoon zijn eigen gang. Ik baal wel een beetje, want een paar actie foto's zijn nooit weg. :-)

We stappen weer in en rijden eerst naar 'Medicine Lake' en daarna naar 'Maligne Lake'. Wat bijzonder is aan deze meren, is dat het gletsjer water het Maligne Lake instroomt, maar dat het Maligne Lake gelijktijdig weer leegstroomt in het Medicine Lake. Vanuit het Medicine Lake verdwijnt het water in een grottenstelsel, waarna het 17 kilometer onder de grond blijft zitten, totdat het in andere meren weer tevoorschijn komt. In de zomer staat het Medicine Lake droog, omdat er geen smeltwater meer bij komt.

We willen vanuit het Maligne Lake nog een boottocht doen, maar zien hier vanaf wanneer we lezen wat ze hiervoor vragen. Tot nu toe hebben we nog niets gelaten om het geld, maar omdat dit bedrag zo schofterig is, besluiten we dat dit een principe kwestie is en dan we lekker gaan wandelen.

Als we onze wandeltocht net begonnen zijn, worden we aangesproken door een Canadees stel. Vijftig meter verder bleek een zwarte beer op het wandelpad te staan en het lijkt ze verstandig om in groepsverband verder te lopen. De beer komen we niet meer tegen, maar het maakt de wandeling er wel weer spannender op.

Als we terug komen van de wandeling doen we even een powernap en daarna gaan we eten. Het is inmiddels 19.00 uur en we willen nog een avondtocht maken om te kijken of we nog wat wildlife kunnen spotten. Helaas moeten we om 21.30 uur concluderen dat er niets te vinden is, op 2 hertjes na. We gaan nu terug rijden richting de camping, want het begint al te schemeren.

Tenzij we morgen iets heel bijzonders meemaken, denk ik niet dat ik morgen een stuk schrijf. We hebben namelijk een lange rit voor de boeg met maar weinig bezienswaardigheden.
Tot overmorgen!

Liefs, Lars en Luc