Parksville naar Tofino.

Dag 5:

Goedemorgen allemaal,

Vanmorgen vroeg zijn we gestart met een ochtendwandeling over het strandje onder onze camping. Erg mooi, want zo vroeg op de ochtend is er nog geen mens te bekennen buiten. De zon scheen vandaag wederom vol op, waardoor alles nog mooier lijkt.

Na de wandeling hebben we de camper afgekoppeld van stroom, water en het toilet (Lars heeft het legen van de wc gelukkig onder de knie gekregen) en zijn we naar onze eerste bestemming van vandaag gaan rijden. Eenmaal aangekomen bij Little Qualicum Falls, staat er een grote groep (oudere) toeristen voor ons te wachten. We vertrekken iets eerder dan de 65 + groep, maar op de één of andere manier zijn deze ouwertjes sneller dan de opa's en oma's die ik tegen kom op mijn werk en voelen we ze constant in onze nekken hijgen. Na niet al te lang hebben we de groep even voor laten gaan, zodat wij in alle rust van de watervallen kunnen genieten. Wat een schitterende uitzichten hebben we vandaag gezien! Nog steeds zijn we wat zenuwachtig tijdens het wandelen, omdat ook op deze plek beren en poema's leven. Tijdens het wandelen maken we dus veel geluid om onszelf kenbaar te maken. Toch zijn we ook even een moment stil geweest, vanwege een indrukwekkende herdenkingsplaats van een jonge lacrosse speler. Deze jongen is verdronken in 1 van de watervallen die we vandaag gezien hebben.

Na het verlaten van de watervallen, rijden we door naar MacMillan Park. In dit park staan bomen van 800 jaar oud. Helaas zijn er een hoop bomen gesneuveld na een bosbrand van 350 jaar geleden. Toch is er een hoop moois behouden en was het erg indrukwekkend om te zien hoe verschrikkelijk groot sommige bomen zijn. We hebben geprobeerd om dit vast te leggen met het fototoestel, maar de foto's laten bij lange na niet zien hoe mooi het daar daadwerkelijk is.

Na het zien van zoveel moois, kreeg Lars honger en bracht hij ons naar een provincial park, waar we buiten geluncht hebben. Lekker kneuterig met een rood wit geruit tafellaken aan de champignonnensoep en de broodjes knakworst. Na de lunch was ik Lars even kwijt. Wat bleek.. Hij heeft in het provincial park toch gevochten met een bruine beer. Gelukkig heeft hij 'm achter kunnen laten in het toilethok.

Na de lunch hebben we een heel lang stuk door de bergen gereden. Dit was geen straf, want je valt hier van de ene verbazing in de andere. Het is onvoorstelbaar hoeveel bomen er hier staan en hoeveel mooie meren/ wateren er hier zijn. Helaas was het tijdens deze rit te gevaarlijk om uit te kunnen stappen en hebben we dit niet vast kunnen leggen.

Uiteindelijk zijn wij als laatste stop naar Wickaninnish Beach (het verlengde van Long Beach) gereden. Volgens de locals kunnen hier de gehele dag beren gespot worden. We zijn naar een uitkijkplaats gereden, maar hebben helaas weer geen beren ontdekt. Omdat de beren vaak s'ochtends op het strand te vinden zijn, hebben we besloten om overmorgen om 5 uur s 'ochtends naar het strand te rijden. Hopelijk hebben we dan meer geluk.
Het is een lange dag geweest, maar we zitten nu heerlijk bij te komen op een camping in Tofino. Fijne dag allemaal en tot morgen!

Liefs, Lars en Luc