Van Golden- Banff- naar Lake Louise.
Blijf op de hoogte en volg lars
08 Juni 2015 | Canada, Lake Louise
Lieve vrienden en familie,
We hebben weer een spannende en super leuk dag achter de rug. In eerste instantie zouden we naar een hotspring gaan, maar vanwege de radio actieve straling was dit niet geschikt voor zwangere vrouwen. We besluiten daarom om door te rijden naar Banff en onderweg alle hotspots te bekijken.
Na een uurtje rijden ziet Lars auto's langs de rand van de snelweg staan. We verminderen snelheid en proberen te ontdekken wat de automobilisten zien. Lars springt zowat door het dak van de camper heen als hij ineens een zwarte beer ontdekt en parkeert ook langs de weg. Hij gooit de gevaren lichten aan en we duiken de auto uit om een zo goed mogelijk zicht te krijgen. Eindelijk een wilde beer! De beer schenkt weinig aandacht aan ons en loopt rustig verder over het grasveld, totdat hij uiteindelijk in de bossen verdwijnt. Onze dag kan alvast niet meer stuk!
We rijden weer voorzichtig verder, want er staan waarschuwingsborden voor wilde 'Dalls schapen' langs de weg. Weer is het Lars die deze dieren ontdekt en we stappen nogmaals uit de auto. In eerste instantie denken we dat we er zo naartoe kunnen lopen, maar als we dichterbij komen, staan de twee grootste dieren redelijk dreigend op en blijven ze ons in de gaten houden. We weten niet zo goed of ze ons kwaad willen doen, maar voor de zekerheid blijven we toch op een afstand. Deze schapen zien er namelijk niet zo lief uit als de schapen in Nederland en hebben belachelijk grote dikke horens op hun koppen zitten. We schieten wat foto's en lopen achteruit terug naar de camper. Helden dat we zijn!
Wanneer we het gebied van de Radium Hotsprings (de Sinclair pass) in rijden, staan er weer auto's langs de kant. We weten nu dat we moeten stoppen en zien een hele groep wilde berggeiten langs de kant van de snelweg. Vanaf boven de snelweg komen de stenen naar beneden rollen, want de geiten die boven op de helling staan maken er een zooitje van. Deze dieren lijken niet agressief te zijn en laten zich goed bekijken.
Na deze ochtend vol dieren, kan onze dag eigenlijk al niet meer stuk. Toch blijkt een paar uur later dat het nog beter kan. We stoppen op een aantal viewpoints en zien weer hele mooie gebieden van bovenaf. Daarna rijden we door naar de Numa Falls in Kootenay National Park, maar dit gebied blijkt gesloten te zijn. We horen het geluid van de waterval/ rivier en besluiten om onder de linten door te kruipen en toch een kijkje te nemen. Bij aankomst snappen we dat de trail gesloten is, want de hele brug over de rivier is ingestort. Voor ons maakt dat niet uit, want we kunnen het alsnog heel goed zien. Dit was tot nu toe de krachtigste rivier die we gezien hebben, met wit schuimend water. Je moet er niet aan denken wat er gebeurd als je daar in zou vallen.
De volgende stop die we maken is op de plek, genaamd 'Paints Pots'. In dit gebied leefden voorheen indianen. Het gebied bestaat voornamelijk uit rode klei en dit is goed te zien tijdens de wandeling. Door het gebied heen stromen overal hele kleine watertjes, dus we moeten goed uitkijken waar we onze voeten neerzetten. Het is een flinke klim naar boven en het is snikheet, maar we worden aan het eind van de rit beloond. Bovenaan het pad eindigen we bij 3 poelen, welke bekend staan om hun bijzondere kleur. De poelen kleuren oranje, rood en groen en zijn, zeker met de zon erop, schitterend om te zien. De verschillende kleuren ontstaan door de combinatie van vers water vanaf de gletsjer en ijzeroxide vanuit de grond. Dit is in elk geval wat wij van het verhaal op de borden begrepen:-) Wij vonden het sowieso heel mooi. Haha..
We eindigen de bezichtigingen vandaag bij 'Marble Canyon'. Deze trail loopt een paar kilometer met burggen over de canyon. Dachten we bij de Numa Falls dat we natuurgeweld gezien hadden, maar dit was nog honderd keer zo indrukwekkend. Het water slaat met zo'n grote kracht tegen de stenen, dat de rivier steeds dieper is komen te liggen en de watervallen zich steeds verder verplaatsen. Uiteindelijk kijk je zo'n twintig meter de afgrond in om het water door de canyon te zien stromen. Het water is kraakhelder, maar dat zie je alleen op de punten waar het water wat ondieper is. We zijn diep onder de indruk na deze bezichtiging en hebben hier heel erg veel foto's gemaakt. Op al deze momenten willen we het liefst dat we alles meteen thuis aan jullie kunnen laten zien.
Het is inmiddels al 17.30 uur op dat moment en we moeten nog een camping zoeken, dus we besluiten om op weg te gaan. Uiteindelijk zijn we geeindigd op de 'Johnston Canyon campground', zonder wifi. Het is ondertussen 19.30 uur en we moeten nog eten, dus ik ga afronden. Hopelijk volgen er nog meer van zulke mooie dagen!
Liefs, Lars en Luc
Dag 15:
Hoi hoi,
We plakken dag 15 er meteen achteraan. Eigenlijk hadden we vandaag gerekend op wifi, maar de camping waar we nu zitten is de enige in de omgeving en we zijn blij dat we een plek hebben.
Na het ontbijt van vanmorgen zijn we om 9.00 uur vertrokken richting 'Johnston Canyon'. We zijn hier bewust vroeg naar toe gegaan, want het is een toeristische plek en het laatste wat wij willen is een bus vol Japanners op onze foto's. De weg naar Johnston Canyon rijden we via de 'Bow Valley Parkway'. Dit doet we bewust, want op deze weg worden veel wilde dieren gespot. Wij zien nog geen dode vogel, maar desalniettemin is het een mooie route.
De Johnston Canyon is de langste trail die we tot nu toe lopen en we zijn zo'n 2 uur onderweg. Het is flink warm en de wandeling is redelijk steil naar boven, wat het allemaal wat zwaarder maakt. Het uitzicht zelf is te vergelijken met wat we gisteren bij Marble Canyon hebben gezien, alleen staan er nu veel meer bomen voor het uitzicht. Een goede start van de dag! Wanneer het drukker begint te worden, (de bussen vol met Japanners zijn niet aan te slepen) rijden we door naar onze volgende bestemming.
Via een steile autoweg rijden we omhoog richting 'Moraine Lake'. Omdat de zon schijnt, is het meer nog mooier! Het water is zo helder blauw dat het licht geeft. Omdat ook deze plek flink wat toeristen trekt, lopen Lars en ik via een kiezelhelling wat verder van de overige mensen af.
Lars doet alles voor een mooie foto en loopt over een omgevallen boom een stuk over het water heen. Als ik zeg dat de foto mooier wordt wanneer hij op de boomstam gaat zitten, laat hij zich direct met zijn kontje op de boomstam vallen en glijdt hierdoor bijna het ijskoude water in. Jammer dat ik op dat moment mijn camera niet in de aanslag had. Haha.. Het meer is in elk geval heel erg mooi en we hadden dit niet willen missen. Omdat we ook nog naar 'Lake Louise' willen, nemen we afscheid van Moraine Lake.
Aangekomen bij Lake Louise is het eerst zoeken naar een parkeerplek, maar we snappen helemaal waarom er zoveel toeristen naar dit meer komen. Het water is hier nóg blauwer en op de achtergrond zie je prachtige gletsjers met dikke lagen sneeuw. Met zoveel toeristen om je heen, moet je soms een beetje brutaal zijn. Ik heb me met camera en al door de menigte heen gewerkt om een goed uitzicht te kunnen krijgen. Het leuke bij dit meer is, dat je ook kunt zien hoe een rivier begint. Vanuit Lake Louise zie je een vernauwing in het meer, waarbij het water afstroomt en zo in een rivier veranderd. Dit gaat om zoveel water, dat het niet te bevatten is dat er nog water in het meer staat. Kan je nagaan hoeveel smeltwater er uit de gletsjers komt stromen!
Na de bezichtigingen slaan we de weekboodschappen in en daarna rijden we door naar de enige camping in de buurt. Snel deze blog schrijven, zodat ik daarna nog even kan genieten in de avondzon.
Tot morgen allemaal!
Liefs, Lars en Luc
-
09 Juni 2015 - 18:51
Suzanne:
Eindelijk! Een beer :) leuk jullie verhalen te lezen!
X -
09 Juni 2015 - 20:27
Wes, Kim, Kynam & Boaz:
Hèhè vriendjes, jullie laten wel op je wachten he.. Eindelijk weer een blog ;-)
Maar wat allemachtig prachtig allemaal daar zeg!!
En eindelijk een beer in het wild! Genieten hoor -
09 Juni 2015 - 22:04
Leo:
Prachtige foto's. Jullie zien er uitgerust uit. Ik geniet van het enthousiasme waarmee jullie je verhalen vertellen. Het is onzeker wat je gaat beleven op een dag. Dat maakt de reis onvoorspelbaar en avontuurlijk. Mijn gevoel zegt dat jullie nog meer beren gaan zien. Goed opletten dus. Ik volg jullie verder via dit blog. Groeten, en xxxxxx leo -
10 Juni 2015 - 06:33
Sylvia :
Hallo moppies
Wat een geweldige belevenis weer zeg
En eindelijk je beer gezien lars kicken man.
Wat zijn de foto's weer geweldig en mooi vooral
Die met die sneeuwtoppen ik hou der van
Het is net of ik een natuurfilm zie -
10 Juni 2015 - 19:42
Astrid:
schitterend die foto's. Ben echt benieuwd naar de rest. Geniet maar van al het natuurschoon. Xx -
11 Juni 2015 - 11:44
Racquel:
Wat een leuke verhalen en prachtige foto's weer!
Jullie staan er stralend op en dat mag ook wel zo aan de achtergronden te zien!
Fijn dat Lars eindelijk zijn beer heeft gezien, geeft toch een stukje rust he? Ha ha!
Geniet er van schatjes!
Xxx vanuit een zonnig Spanje -
11 Juni 2015 - 21:03
Jose:
Alles is zo onbeschrijfelijk mooi daar zo te zien.
Ben blij dat jullie zo genieten.
Een beer eindelijk .
Liefs mams xx -
11 Juni 2015 - 22:05
Bart:
Wow, een beer gezien in 't wild! Mooie verhalen, groeten uit Delft city
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley