Lillooet naar North-Vancouver

Dag 23:

Hallo allemaal,

Vanmorgen na het ontwaken en ontbijten zijn we weer op pad gegaan. Dit keer ging de reis richting Whistler. Misschien dat dit jullie bekend in de oren klinkt, want hier werden in 2010 de olympische winterspelen gehouden.

Halverwege de rit stoppen we even om een meer te bezichtigen en de benen de strekken. Je zou het liefst de hele dag aan zo’n meer blijven zitten, want het blijft mooi om naar te kijken. Uiteindelijk moeten we toch verder, want we hebben een excursie op de planning staan waar we op tijd voor moeten zijn.

We arriveren is Whistler en hebben wat problemen met het vinden van een plek voor de camper. We parkeren uiteindelijk een stukje buiten het centrum en wandelen daarna weer terug. Whistler is duidelijk totaal ingericht op de wintersport. Alhoewel er nu geen sneeuw ligt, zien we een hoop verschillende pistes. De hellingen worden nu gebruikt voor mountainbikers en waar je ook kijkt, overal lopen mensen (lees mooie mannen) met een mountainbike in hun handen door het centrum. Verder zijn er ontzettend veel sport- winkels te vinden en nog een aantal hele leuke terrasjes. Wij hebben geen tijd voor het terras, want we hebben ons opgegeven voor een treetrack- tour. We melden ons bij de gids en vertrekken daarna met nog negen andere mensen richting een oud busje, waarmee we tien minuten later afgezet worden aan het begin van de wandelroute. Tijdens het ritje, rijden we letterlijk door de bobsleebaan die gebruikt is tijdens de olympische winterspelen. Heel leuk!

Bij aankomst mogen we meteen een hoge trap op, want we wandelen het hele stuk over hangbruggen en tussen de boomtoppen door. Ondertussen legt onze gids een hoop uit over de verschillende bomen, planten en ook over de beren die in dit gebied veelvuldig voor komen. We vinden een heleboel beren poep op verschillende plaatsen, maar we zien helaas geen beer.

Na de wandeling worden we weer netjes op het startpunt afgezet en lopen we terug naar de auto. We willen graag het olympisch dorp bekijken, maar volgens de borden is het dorp afgesloten. We wagen het er toch op, want we willen graag op de foto met de ‘olympische ringen’, maar nadat we arriveren, (we hebben hier drie kwartier voor gereden) worden we tegen gehouden en direct weer weg gestuurd. Nou ja, we hebben het in ieder geval geprobeerd.

Eigenlijk zouden we volgens de planning in Whistler overnachten, maar we besluiten om alvast door te rijden richting Noord Vancouver. Dit is niet onze beste beslissing van deze vakantie, want eenmaal in Vancouver, rijden we precies de spits in. Auto rijden is niet één van de beste kwaliteiten van de Canadezen, want ze gooien hun auto écht overal voor. Ik schijt ondertussen zeven kleuren, maar Lars laat zich niet gek maken en zorgt ervoor dat we veilig blijven. We hebben geen idee waar we heen moeten en tot overmaat van ramp, kapt de GPS er mee. Zal je altijd zien.. De hele vakantie werkt de GPS perfect, zelfs in de kleinste gehuchten, maar wanneer je het echt nodig hebt.. Uiteindelijk krijgen we na wat schietgebedjes toch signaal, maar nadat we twee keer naar de verkeerde plek genavigeerd worden, geven we het even op. Het is ondertussen al 20.00 uur op dat moment. We besluiten eerst te koken en denken even na hoe we dit verder op gaan lossen. Ik zie het niet zitten om zomaar langs de kant van de weg te gaan staan, want het lijkt me heel vervelend als de politie midden in de nacht op je camper staat te kloppen. Verder heb ik al meerdere borden voorbij zien komen met waarschuwingen over auto inbrekers, dus ik wil het liefst gewoon naar een camping.

Uiteindelijk blijkt dat er in heel Vancouver maar één camping in de buurt is en voor de prijs die we moeten betalen, kan je ook een nacht in het Hilton overnachten. Toch zijn we blij dat we iets gevonden hebben en de GPS brengt ons er dit keer zonder problemen naartoe.

We arriveren om 21.30 uur en gaan snel douchen. Eerlijk is eerlijk.. Het is de eerste fatsoenlijke douche sinds deze vakantie, dus daar mag best wat tegenover staan.

Het is nu 23.00 uur, Lars ligt al te slapen en ik ben ook bekaf. Morgen gaan we Noord Vancouver bekijken en daarna rijden we met gierende banden weg uit dit gekkenhuis.

Slaap lekker en voor jullie alvast een hele fijne dag!

Liefs, Lars en Luc